publicerad: 2015
huvuddomare
huvud|dom·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑domarna • till domare 1,2 huvud 2
| Singular | |
|---|---|
| en huvuddomare | obestämd form |
| en huvuddomares | obestämd form genitiv |
| huvuddomaren | bestämd form |
| huvuddomarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvuddomare | obestämd form |
| huvuddomares | obestämd form genitiv |
| huvuddomarna | bestämd form |
| huvuddomarnas | bestämd form genitiv |


