publicerad: 2015
huvudförhandlare
huvud|för·handl·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑förhandlarna huvud 2 förhandlare
| Singular | |
|---|---|
| en huvudförhandlare | obestämd form |
| en huvudförhandlares | obestämd form genitiv |
| huvudförhandlaren | bestämd form |
| huvudförhandlarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudförhandlare | obestämd form |
| huvudförhandlares | obestämd form genitiv |
| huvudförhandlarna | bestämd form |
| huvudförhandlarnas | bestämd form genitiv |


