publicerad: 2015
huvudriktning
huvud|rikt·ning
substantiv
~en ~ar huvud 2 riktning 1
| Singular | |
|---|---|
| en huvudriktning | obestämd form |
| en huvudriktnings | obestämd form genitiv |
| huvudriktningen | bestämd form |
| huvudriktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudriktningar | obestämd form |
| huvudriktningars | obestämd form genitiv |
| huvudriktningarna | bestämd form |
| huvudriktningarnas | bestämd form genitiv |


