publicerad: 2015
hypnotism
hypn·ot·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • hypnotiseringskonst; hypnoslära
| Singular | |
|---|---|
| en hypnotism | obestämd form |
| en hypnotisms | obestämd form genitiv |
| hypnotismen | bestämd form |
| hypnotismens | bestämd form genitiv |


