publicerad: 2015
hyvlare
hyvl·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. hyvlarna hyvla
| Singular | |
|---|---|
| en hyvlare | obestämd form |
| en hyvlares | obestämd form genitiv |
| hyvlaren | bestämd form |
| hyvlarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hyvlare | obestämd form |
| hyvlares | obestämd form genitiv |
| hyvlarna | bestämd form |
| hyvlarnas | bestämd form genitiv |


