publicerad: 2015
hämndgudinna
hämnd|gud·inna
substantiv
~n ‑gudinnor hämnd gudinna
| Singular | |
|---|---|
| en hämndgudinna | obestämd form |
| en hämndgudinnas | obestämd form genitiv |
| hämndgudinnan | bestämd form |
| hämndgudinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hämndgudinnor | obestämd form |
| hämndgudinnors | obestämd form genitiv |
| hämndgudinnorna | bestämd form |
| hämndgudinnornas | bestämd form genitiv |


