publicerad: 2015
härledning
här|led·ning
substantiv
~en ~ar härleda
| Singular | |
|---|---|
| en härledning | obestämd form |
| en härlednings | obestämd form genitiv |
| härledningen | bestämd form |
| härledningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| härledningar | obestämd form |
| härledningars | obestämd form genitiv |
| härledningarna | bestämd form |
| härledningarnas | bestämd form genitiv |


