publicerad: 2015
höghusbebyggelse
hög·hus|be·bygg·else
substantiv
~n ~r höghus bebyggelse
| Singular | |
|---|---|
| en höghusbebyggelse | obestämd form |
| en höghusbebyggelses | obestämd form genitiv |
| höghusbebyggelsen | bestämd form |
| höghusbebyggelsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| höghusbebyggelser | obestämd form |
| höghusbebyggelsers | obestämd form genitiv |
| höghusbebyggelserna | bestämd form |
| höghusbebyggelsernas | bestämd form genitiv |


