publicerad: 2015
höjdsträckning
höjd|sträck·ning
substantiv
~en ~ar • till 1höjd 2 och sträckning 2
| Singular | |
|---|---|
| en höjdsträckning | obestämd form |
| en höjdsträcknings | obestämd form genitiv |
| höjdsträckningen | bestämd form |
| höjdsträckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| höjdsträckningar | obestämd form |
| höjdsträckningars | obestämd form genitiv |
| höjdsträckningarna | bestämd form |
| höjdsträckningarnas | bestämd form genitiv |


