publicerad: 2015
igenspikning
i·gen|spik·ning
substantiv
~en igen 3 spikning 1
| Singular | |
|---|---|
| en igenspikning | obestämd form |
| en igenspiknings | obestämd form genitiv |
| igenspikningen | bestämd form |
| igenspikningens | bestämd form genitiv |


