publicerad: 2015
impertinent
im·pert·in·ent
[‑en´t]
adjektiv; n. ~, ~a • näsvis
| Positiv | |
|---|---|
| en impertinent + substantiv | |
| ett impertinent + substantiv | |
| den/det/de impertinenta + substantiv | |
| den impertinente + maskulint substantiv |


