publicerad: 2015
indianhövding
indi·an|hövd·ing
substantiv
~en ~ar indian hövding
| Singular | |
|---|---|
| en indianhövding | obestämd form |
| en indianhövdings | obestämd form genitiv |
| indianhövdingen | bestämd form |
| indianhövdingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indianhövdingar | obestämd form |
| indianhövdingars | obestämd form genitiv |
| indianhövdingarna | bestämd form |
| indianhövdingarnas | bestämd form genitiv |


