publicerad: 2015
indunstare
in|dunst·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑dunstarna indunsta
| Singular | |
|---|---|
| en indunstare | obestämd form |
| en indunstares | obestämd form genitiv |
| indunstaren | bestämd form |
| indunstarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indunstare | obestämd form |
| indunstares | obestämd form genitiv |
| indunstarna | bestämd form |
| indunstarnas | bestämd form genitiv |


