publicerad: 2015
indunstare
in|dunst·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑dunstarna indunsta
Singular | |
---|---|
en indunstare | obestämd form |
en indunstares | obestämd form genitiv |
indunstaren | bestämd form |
indunstarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
indunstare | obestämd form |
indunstares | obestämd form genitiv |
indunstarna | bestämd form |
indunstarnas | bestämd form genitiv |