publicerad: 2015
infantilitet
in·fant·il·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • till infantil 1
Singular | |
---|---|
en infantilitet | obestämd form |
en infantilitets | obestämd form genitiv |
infantiliteten | bestämd form |
infantilitetens | bestämd form genitiv |