publicerad: 2015
infantilitet
in·fant·il·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • till infantil 1
| Singular | |
|---|---|
| en infantilitet | obestämd form |
| en infantilitets | obestämd form genitiv |
| infantiliteten | bestämd form |
| infantilitetens | bestämd form genitiv |


