publicerad: 2015
inflikning
in|flik·ning
substantiv
~en ~ar inflika
| Singular | |
|---|---|
| en inflikning | obestämd form |
| en infliknings | obestämd form genitiv |
| inflikningen | bestämd form |
| inflikningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inflikningar | obestämd form |
| inflikningars | obestämd form genitiv |
| inflikningarna | bestämd form |
| inflikningarnas | bestämd form genitiv |


