publicerad: 2015
influensautbrott
in·flu·ensa|ut·brott
substantiv
~et; pl. ~ influensa utbrott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett influensautbrott | obestämd form |
| ett influensautbrotts | obestämd form genitiv |
| influensautbrottet | bestämd form |
| influensautbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| influensautbrott | obestämd form |
| influensautbrotts | obestämd form genitiv |
| influensautbrotten | bestämd form |
| influensautbrottens | bestämd form genitiv |


