publicerad: 2015
infläta
in|fläta
verb
~de ~t • särsk. foga in: infläta el. vanl. fläta in ngt (i ngt)
| Finita former | |
|---|---|
| inflätar | presens aktiv |
| inflätas | presens passiv |
| inflätade | preteritum aktiv |
| inflätades | preteritum passiv |
| infläta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att infläta | infinitiv aktiv |
| att inflätas | infinitiv passiv |
| har/hade inflätat | supinum aktiv |
| har/hade inflätats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inflätande | |
| Perfekt particip | |
| en inflätad + substantiv | |
| ett inflätat + substantiv | |
| den/det/de inflätade + substantiv | |


