publicerad: 2015
infogning
in|fog·ning
substantiv
~en ~ar infoga
| Singular | |
|---|---|
| en infogning | obestämd form |
| en infognings | obestämd form genitiv |
| infogningen | bestämd form |
| infogningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| infogningar | obestämd form |
| infogningars | obestämd form genitiv |
| infogningarna | bestämd form |
| infogningarnas | bestämd form genitiv |


