publicerad: 2015
inhoppning
in|hopp·ning
substantiv
~en ~ar 2hoppa (in)
| Singular | |
|---|---|
| en inhoppning | obestämd form |
| en inhoppnings | obestämd form genitiv |
| inhoppningen | bestämd form |
| inhoppningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inhoppningar | obestämd form |
| inhoppningars | obestämd form genitiv |
| inhoppningarna | bestämd form |
| inhoppningarnas | bestämd form genitiv |


