publicerad: 2015
inhyrning
in|hyr·ning
substantiv
~en ~ar inhyra
| Singular | |
|---|---|
| en inhyrning | obestämd form |
| en inhyrnings | obestämd form genitiv |
| inhyrningen | bestämd form |
| inhyrningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inhyrningar | obestämd form |
| inhyrningars | obestämd form genitiv |
| inhyrningarna | bestämd form |
| inhyrningarnas | bestämd form genitiv |


