publicerad: 2015
inlösen
in|lös·en
substantiv; best. ~ • till inlösa: en inlösen
| Singular | |
|---|---|
| en inlösen | obestämd form |
| en inlösens | obestämd form genitiv |
| inlösen | bestämd form |
| inlösens | bestämd form genitiv |


