publicerad: 2015
innesittare
inne|sitt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sittarna inne 1 sitta
| Singular | |
|---|---|
| en innesittare | obestämd form |
| en innesittares | obestämd form genitiv |
| innesittaren | bestämd form |
| innesittarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| innesittare | obestämd form |
| innesittares | obestämd form genitiv |
| innesittarna | bestämd form |
| innesittarnas | bestämd form genitiv |


