publicerad: 2015
inokulering
in·okul·er·ing
substantiv
~en inokulera
| Singular | |
|---|---|
| en inokulering | obestämd form |
| en inokulerings | obestämd form genitiv |
| inokuleringen | bestämd form |
| inokuleringens | bestämd form genitiv |


