publicerad: 2015
inrapportering
in|rap·port·er·ing
substantiv
~en ~ar inrapportera
| Singular | |
|---|---|
| en inrapportering | obestämd form |
| en inrapporterings | obestämd form genitiv |
| inrapporteringen | bestämd form |
| inrapporteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inrapporteringar | obestämd form |
| inrapporteringars | obestämd form genitiv |
| inrapporteringarna | bestämd form |
| inrapporteringarnas | bestämd form genitiv |


