publicerad: 2015
inriggare
in|rigg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑riggarna • inriggad roddbåt
| Singular | |
|---|---|
| en inriggare | obestämd form |
| en inriggares | obestämd form genitiv |
| inriggaren | bestämd form |
| inriggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inriggare | obestämd form |
| inriggares | obestämd form genitiv |
| inriggarna | bestämd form |
| inriggarnas | bestämd form genitiv |


