publicerad: 2015
inrikesminister
in·rik·es|min·ister
substantiv
~n ‑ministrar • en äldre statsrådstitel, återinförd 2014
| Singular | |
|---|---|
| en inrikesminister | obestämd form |
| en inrikesministers | obestämd form genitiv |
| inrikesministern | bestämd form |
| inrikesministerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inrikesministrar | obestämd form |
| inrikesministrars | obestämd form genitiv |
| inrikesministrarna | bestämd form |
| inrikesministrarnas | bestämd form genitiv |


