publicerad: 2015
inrättning
in|rätt·ning
substantiv
~en ~ar inrätta
| Singular | |
|---|---|
| en inrättning | obestämd form |
| en inrättnings | obestämd form genitiv |
| inrättningen | bestämd form |
| inrättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inrättningar | obestämd form |
| inrättningars | obestämd form genitiv |
| inrättningarna | bestämd form |
| inrättningarnas | bestämd form genitiv |


