publicerad: 2015
inslussning
in|sluss·ning
substantiv
~en • äv. bildl. insläpp
| Singular | |
|---|---|
| en inslussning | obestämd form |
| en inslussnings | obestämd form genitiv |
| inslussningen | bestämd form |
| inslussningens | bestämd form genitiv |


