publicerad: 2015
intygsgivare
in·tygs|giv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑givarna intyg givare
| Singular | |
|---|---|
| en intygsgivare | obestämd form |
| en intygsgivares | obestämd form genitiv |
| intygsgivaren | bestämd form |
| intygsgivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| intygsgivare | obestämd form |
| intygsgivares | obestämd form genitiv |
| intygsgivarna | bestämd form |
| intygsgivarnas | bestämd form genitiv |


