publicerad: 2015
invägning
in|väg·ning
substantiv
~en ~ar • kontrollvägning före tävling t.ex. boxningsmatch
| Singular | |
|---|---|
| en invägning | obestämd form |
| en invägnings | obestämd form genitiv |
| invägningen | bestämd form |
| invägningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| invägningar | obestämd form |
| invägningars | obestämd form genitiv |
| invägningarna | bestämd form |
| invägningarnas | bestämd form genitiv |


