publicerad: 2015
inväxling
in|växl·ing
substantiv
~en ~ar • särsk. av pengar; till växling 3
| Singular | |
|---|---|
| en inväxling | obestämd form |
| en inväxlings | obestämd form genitiv |
| inväxlingen | bestämd form |
| inväxlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inväxlingar | obestämd form |
| inväxlingars | obestämd form genitiv |
| inväxlingarna | bestämd form |
| inväxlingarnas | bestämd form genitiv |


