publicerad: 2015
iridium
iridi·um
[iri´di‑]
substantiv
~et el. iridiet el. ~ • en metall
| Singular | |
|---|---|
| ett iridium | obestämd form |
| ett iridiums | obestämd form genitiv |
| iridiumet (iridiet, iridium) | bestämd form |
| iridiumets (iridiets, iridiums) | bestämd form genitiv |


