publicerad: 2015
iscensättare
i·scen|sätt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sättarna iscensätta
| Singular | |
|---|---|
| en iscensättare | obestämd form |
| en iscensättares | obestämd form genitiv |
| iscensättaren | bestämd form |
| iscensättarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| iscensättare | obestämd form |
| iscensättares | obestämd form genitiv |
| iscensättarna | bestämd form |
| iscensättarnas | bestämd form genitiv |


