publicerad: 2015
islamkännare
islam|känn·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑kännarna islam kännare
| Singular | |
|---|---|
| en islamkännare | obestämd form |
| en islamkännares | obestämd form genitiv |
| islamkännaren | bestämd form |
| islamkännarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| islamkännare | obestämd form |
| islamkännares | obestämd form genitiv |
| islamkännarna | bestämd form |
| islamkännarnas | bestämd form genitiv |


