publicerad: 2015
islänning
is|länn·ing
substantiv
~en ~ar • mansperson från Island
| Singular | |
|---|---|
| en islänning | obestämd form |
| en islännings | obestämd form genitiv |
| islänningen | bestämd form |
| islänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| islänningar | obestämd form |
| islänningars | obestämd form genitiv |
| islänningarna | bestämd form |
| islänningarnas | bestämd form genitiv |


