publicerad: 2015
jagupplösning
jag|upp·lös·ning
substantiv
~en • till upplösning 4 2jag
| Singular | |
|---|---|
| en jagupplösning | obestämd form |
| en jagupplösnings | obestämd form genitiv |
| jagupplösningen | bestämd form |
| jagupplösningens | bestämd form genitiv |


