publicerad: 2015
jamare
jam·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. jamarna • ⟨vard.⟩ sup
| Singular | |
|---|---|
| en jamare | obestämd form |
| en jamares | obestämd form genitiv |
| jamaren | bestämd form |
| jamarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jamare | obestämd form |
| jamares | obestämd form genitiv |
| jamarna | bestämd form |
| jamarnas | bestämd form genitiv |


