publicerad: 2015
jantementalitet
jante|ment·al·itet
substantiv
~en • jfr jantelag
| Singular | |
|---|---|
| en jantementalitet | obestämd form |
| en jantementalitets | obestämd form genitiv |
| jantementaliteten | bestämd form |
| jantementalitetens | bestämd form genitiv |


