publicerad: 2015
jultallrik
jul|tallr·ik
substantiv
~en ~ar • till tallrik 2 jul
| Singular | |
|---|---|
| en jultallrik | obestämd form |
| en jultallriks | obestämd form genitiv |
| jultallriken | bestämd form |
| jultallrikens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jultallrikar | obestämd form |
| jultallrikars | obestämd form genitiv |
| jultallrikarna | bestämd form |
| jultallrikarnas | bestämd form genitiv |


