publicerad: 2015
jämnhugga
jämn|hugga
verb
‑högg, ‑huggit, ‑huggen ‑hugget ‑huggna, pres. ‑hugger jämn 1 hugga
| Finita former | |
|---|---|
| jämnhugger | presens aktiv |
| jämnhuggs (jämnhugges) | presens passiv |
| jämnhögg | preteritum aktiv |
| jämnhöggs | preteritum passiv |
| jämnhugg | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att jämnhugga | infinitiv aktiv |
| att jämnhuggas | infinitiv passiv |
| har/hade jämnhuggit | supinum aktiv |
| har/hade jämnhuggits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| jämnhuggande | |
| Perfekt particip | |
| en jämnhuggen + substantiv | |
| ett jämnhugget + substantiv | |
| den/det/de jämnhuggna + substantiv | |


