publicerad: 2015
kabinettskammarherre
kab·in·etts|kammar·herre
substantiv
~n ‑kammarherrar kabinett 3 kammarherre
Singular | |
---|---|
en kabinettskammarherre | obestämd form |
en kabinettskammarherres | obestämd form genitiv |
kabinettskammarherren | bestämd form |
kabinettskammarherrens | bestämd form genitiv |
Plural | |
kabinettskammarherrar | obestämd form |
kabinettskammarherrars | obestämd form genitiv |
kabinettskammarherrarna | bestämd form |
kabinettskammarherrarnas | bestämd form genitiv |