publicerad: 2015
kamma
kamma
verb
~de ~t • kamma håret
| Finita former | |
|---|---|
| kammar | presens aktiv |
| kammas | presens passiv |
| kammade | preteritum aktiv |
| kammades | preteritum passiv |
| kamma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kamma | infinitiv aktiv |
| att kammas | infinitiv passiv |
| har/hade kammat | supinum aktiv |
| har/hade kammats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kammande | |
| Perfekt particip | |
| en kammad + substantiv | |
| ett kammat + substantiv | |
| den/det/de kammade + substantiv | |
kamma hem
• vinna, förskaffa sigInfinita former att kamma hem infinitiv aktiv Presens particip hemkammande Perfekt particip en hemkammad + substantiv ett hemkammat + substantiv den/det/de hemkammade + substantiv
kamma igenom
• minutiöst söka igenom: kamma igenom el. genomkamma ett områdeInfinita former att kamma igenom infinitiv aktiv Presens particip igenomkammande Perfekt particip en igenomkammad + substantiv ett igenomkammat + substantiv den/det/de igenomkammade + substantiv
kamma in
• kamma hemInfinita former att kamma in infinitiv aktiv Presens particip inkammande Perfekt particip en inkammad + substantiv ett inkammat + substantiv den/det/de inkammade + substantiv


