publicerad: 2015
kandidatur
kand·id·at·ur
[‑u´r]
substantiv
~en ~er • till kandidat 1
| Singular | |
|---|---|
| en kandidatur | obestämd form |
| en kandidaturs | obestämd form genitiv |
| kandidaturen | bestämd form |
| kandidaturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kandidaturer | obestämd form |
| kandidaturers | obestämd form genitiv |
| kandidaturerna | bestämd form |
| kandidaturernas | bestämd form genitiv |


