publicerad: 2015
kannelyr
kannel·yr
[‑y´r]
substantiv
~en ~er • räffla; räffling
| Singular | |
|---|---|
| en kannelyr | obestämd form |
| en kannelyrs | obestämd form genitiv |
| kannelyren | bestämd form |
| kannelyrens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kannelyrer | obestämd form |
| kannelyrers | obestämd form genitiv |
| kannelyrerna | bestämd form |
| kannelyrernas | bestämd form genitiv |


