publicerad: 2015
kaolin
kaol·in
[‑i´n]
substantiv
~et el. ~en • en vit, plastisk lera
| Singular | |
|---|---|
| ett kaolin (en kaolin) | obestämd form |
| ett kaolins (en kaolins) | obestämd form genitiv |
| kaolinet (kaolinen) | bestämd form |
| kaolinets (kaolinens) | bestämd form genitiv |


