publicerad: 2015
kappridning
kapp|rid·ning
substantiv
~en • till 2kapp ridning
| Singular | |
|---|---|
| en kappridning | obestämd form |
| en kappridnings | obestämd form genitiv |
| kappridningen | bestämd form |
| kappridningens | bestämd form genitiv |


