publicerad: 2015
karantänsläkare
karant·äns|läk·are
el. karant·än|läk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑läkarna karantän läkare
| Singular | |
|---|---|
| en karantänsläkare (en karantänläkare) | obestämd form |
| en karantänsläkares (en karantänläkares) | obestämd form genitiv |
| karantänsläkaren (karantänläkaren) | bestämd form |
| karantänsläkarens (karantänläkarens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karantänsläkare (karantänläkare) | obestämd form |
| karantänsläkares (karantänläkares) | obestämd form genitiv |
| karantänsläkarna (karantänläkarna) | bestämd form |
| karantänsläkarnas (karantänläkarnas) | bestämd form genitiv |


