publicerad: 2015
karpa
karpa
verb
~de ~t • tills. med upp sig, åt sig:
| Finita former | |
|---|---|
| karpar | presens aktiv |
| karpade | preteritum aktiv |
| karpa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att karpa | infinitiv aktiv |
| har/hade karpat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| karpande | |
karpa upp sig
• ⟨finl., vard.⟩ repa sig, bli bättreInfinita former att karpa upp sig infinitiv aktiv
karpa åt sig
• ⟨finl., vard.⟩ roffa åt sigInfinita former att karpa åt sig infinitiv aktiv


