publicerad: 2015
kastilianare
kastili·an·are
[‑a`n‑]
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. kastilianarna • kastilian
| Singular | |
|---|---|
| en kastilianare | obestämd form |
| en kastilianares | obestämd form genitiv |
| kastilianaren | bestämd form |
| kastilianarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kastilianare | obestämd form |
| kastilianares | obestämd form genitiv |
| kastilianarna | bestämd form |
| kastilianarnas | bestämd form genitiv |


