publicerad: 2015
kelim
kelim
[ke´lim]
substantiv
~en ~er • en österländsk vävteknik
| Singular | |
|---|---|
| en kelim | obestämd form |
| en kelims | obestämd form genitiv |
| kelimen | bestämd form |
| kelimens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kelimer | obestämd form |
| kelimers | obestämd form genitiv |
| kelimerna | bestämd form |
| kelimernas | bestämd form genitiv |


